Colitis ulcerosa - choroba jelit
WRZODZIEJĄCE ZAPALENIE JELITA GRUBEGO (UC)
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest chorobą, w której przebiegu występuje rozlany, nieswoisty stan zapalny ograniczony do błony śluzowej odbytnicy i okrężnicy. Dokładna etiologia choroby pozostaje nieznana.
Najwięcej zachorowań na wrzodziejące zapalenie jelita grubego obserwuje się w krajach wysokorozwiniętych Ameryki Północnej i Europy Zachodniej. Zapadalność na tę chorobę wynosi od 4 do 6 nowych zachorowań na 100 tyś. na rok. W Polsce diagnozuje się ok. 700 nowych przypadków rocznie, a ogólną liczbę chorych szacuje się na 30-40 tyś.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego może występować w każdym wieku. Niemniej częściej dotyczy pacjentów, którzy nie ukończyli 30 roku życia. Drugi, mniejszy, szczyt zachorowań obserwuje się w 6 dekadzie życia. Nie stwierdza się znaczących różnic zapadalności między płciami.
U dorosłych, w 55% przypadkach stwierdza się zapalenie odbytnicy (proctitis), w 30% występuje postać lewostronna choroby (w której zmiany sięgają od odbytnicy do okolicy zagięcia śledzionowego okrężnicy), a w 15% następuje zajęcie całego jelita (pancolitis).
Wśród czynników mogących odpowiadać za rozwój wrzodziejącego zapalenia jelita grubego wymienia się:
-
zaburzenia bariery jelitowej
-
pierwotne lub wtórne zaburzenia aktywności sulfataz wytwarzanych przez bakterie jelitowe
-
stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych u kobiet
-
zażywanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych i antybiotyków
-
appendektomię (chirurgiczne usunięcie wyrostka robaczkowego – zwłaszcza przed 21 rokiem życia)
-
występowanie specyficznych alleli HLA i DR2 (HLA-DRB1) – DR1501 i DR1502
-
zaburzenia odporności komórkowej, upośledzenie chemotaksji leukocytów, nieprawidłowości w zakresie pomocniczych i supresorowych limfocytów T
Choroba pojawia się nagle i przebiega najczęściej w postaci ostrych rzutów podzielonych okresami pełnej remisji. Dominującym, a zarazem zwykle pierwszym objawem jest biegunka, często krwista. W aktywnym zapaleniu całej okrężnicy stolec może być oddawany nawet 20 razy na dobę. Do innych, najczęściej obserwowanych objawów wrzodziejącego zapalenia jelita grubego należą:
OBJAWY ZWIĄZANE Z OKRĘŻNICĄ
-
krwawienie z odbytnicy
-
biegunki z krwią i śluzem lub wodniste biegunki
-
bóle w podbrzuszu (często lewostronne)
-
nietrzymanie stolca i gazów
-
nasilone parcia na stolec
-
uczucie niecałkowitego wypróżnienia
-
bóle w czasie defekacji
OBJAWY OGÓLNE
-
uczucie zmęczenia
-
spadek masy ciała
-
złe samopoczucie
OBJAWY POZAJELITOWE
-
zapalenie stawów (głównie kolanowych, skokowych, biodrowych i barkowych)
-
zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
-
rumień guzowaty
-
zapalenie błony naczyniowej oka
-
zapalenie tęczówki oka
-
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
-
pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych
-
zgorzelinowe zapalenie skóry
Diagnostyka wrzodziejącego zapalenia jelita grubego obejmuje:
-
badania endoskopowe (kolonoskopia, sigmoidoskopia) z pobraniem wycinka do badania histopatologicznego
-
przeglądowe zdjęcie RTG jamy brzusznej
-
USG jamy brzusznej
-
rektoskopię (wziernikowanie kanału odbytu i odbytnicy)
-
badanie obecności przeciwciała przeciwko okołojądrowemu antygenowi granulocytów (pANCA) orazprzeciwciał przeciwko
-
morfologię krwi obwodowej, OB, CRP, badanie stężeń elektrolitów, oznaczanie aktywności fosfatazy alkalicznej, GGTP i stężenia bilirubiny w surowicy krwi
Trudności diagnostycznych nastręcza rozróżnienie między wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, a chorobą Leśniowskiego-Crohna. Poniższa tabela przedstawia wybrane różnice stwierdzane w przebiegu obu wyżej wymienionych chorób:
Aktalne wyzwania związane z wrzodziejącym zapaleniej jelita grubego to:
-
skuteczne leczenie farmakologiczne oraz utrzymanie remisji choroby
-
postępowanie z pacjentami, u których choroba ma ciężki przebieg zagrażający życiu
-
leczenie operacyjne wrzodziejącego zapalenia okrężnicy
-
powikłania w postaci stwardniającego zapalenia dróg żółciowych, raka jelita grubego oraz raka przewodów żółciowych
LITERATURA
-
Collins, P., Rhodes, J. Ulcerative colitis: diagnosis and management. BMJ 2006; 333(7563): 340-343.
-
Ghosh, S., Shand, A., Ferguson, A. Ulcerative colitis. Can J Gastroenterol Hepatol. 2014; 28(3): 122.
-
Hendriksen, C., Kreiner, S., Binder, V. Long term prognosis in ulcerative colitis based on results from a regional group from the county of Copenhagen. Gut 1985; 26:158-63.
-
Pitcher, M.C.L., Cummings, J.H. Hydrogen sulphide-a bacterial toxin in ulcerative colitis. Gut 1996; 39:1-4.
-
Pullan, R.D., Thomas, G.A., Rhodes, M., Newcombe, R.G., Williams, G.T., Allen, A., et al. Thickness of adherent mucus gel on colonic mucosa in humans and its relevance to colitis. Gut 1994; 35:353-9.
-
Probert, C.S., Jayanthi, V., Pinder, D., Wicks, A.C., Mayberry, J.F. Epidemiological study of ulcerative proctocolitis in Indian migrants and the indigenous population of Leicestershire. Gut 1992; 33:687-93.
-
Rao, S.S., Holdsworth, C.D. Read NW: Symptoms and stool patterns in patients with ulcerative colitis. Gut 1988; 29(3): 342-345.
-
Rubin, D.C., Shaker, A., Levin, M.S. Chronic intestinal inflammation: inflammatory bowel disease and colitis-associated colon cancer. Frontiers in immunology 2012; 3:107.
-
Rutgeerts, P., D’Hans, G., Hiele, M., Geboes, K., Vantrappen, G. Appendectomy protects against ulcerative colitis. Gastroenterology 1994; 106:1251-3.
-
Tsai, H.H., Dwarakanath, A.D., Hart, C.A. Increased faecal mucin sulphatase activity in ulcerative colitis: a potential target for treatment. Gut 1995; 36:570-6.
dr Wioletta Ładno