Ciekawostki
Pierwsze badanie kliniczne
W 1754 James Lind podczas rejsu chciał wyleczyć szkorbut marynarzy.
Przeprowadził pierwszy udokumentowany eksperyment medyczny i w tym celu podzielił 12 członków załogi na 6 par i podawał im do posiłków różne produkty spożywcze:
-wino (cider)
-roztwór kwasu siarkowego
-wodę morską
-mieszaninę czosnku,musztardy i chrzanu
-ocet
-cytrusy (cytryny i pomarańcze)
Wyniki badania jasno pokazały, że tylko marynarze, którzy spożywali cytryny i pomarańcze, zostali wyleczeni. Pierwsze badanie kliniczne Linda udowodniło, że cytrusy zapobiegają i lecza straszną na owe czasy a obecnie niemal zupełnie niespotykaną chorobę - szkorbut.
Pierwsze Badanie z grupą Placebo
W roku 1863 Austin Flint po raz pierwszy zastosował w badaniu klinicznym grupę placebo*.
Zaplanował pierwsze badanie porównawcze terapii obojętnej z aktywną. W leczeniu reumatyzmu podawano jednej grupie pacjentów lek, drugiej placebo.
Wynikiem tego eksperymentu było to, że inni lekarze również zaczęli stosować taką formę eksperymentu i zaczęto porównywać wyniki badań leku aktywnego oraz placebo.
*Placebo - preparat farmaceutyczny, który nie zawiera aktywnego czynnika. W zaślepionych badaniach, jest on generalnie sporządzony w takiej postaci, aby wyglądał jak produkt aktywny.
Pierwsze zrandomizowane badanie kliniczne
Randomizacja to losowy przydział.
W 1931 roku trzej naukowcy Amberson, McMahon i Pinner rozpoczęli badania nad zastosowaniem streptomycyny w leczeniu gruźlicy.
W tym celu, rzucając monetą przydzielali osoby do odpowiednich grup badawczych.
Dzięki temu w 1948 roku potwierdzono skuteczność streptomycyny u chorych na gruźlicę.
1937 - Sulfanilamid
Rok 1934 - odkryto sulfanilamid (bakteriobójczy barwnik azowy).
Zastosowanie: lek na zakażenie bakteryjne.
Rozcieńczano go w glikolu etylenowym, dzięki temu miał słodkawy posmak. Przez to stosowano go u dzieci, które najlepiej tolerowały stosowanie leku na dłuższa metę.
Po przeprowadzeniu dodatkowych badań okazało się, że glikol etylenowy jest substancją bardzo toksyczną, której zażywanie prowadzi do śmierci.
Wiele dzieci przyjmujących ten lek umarło ponieważ nie przeprowadzono dokładnych badań przedklinicznych i klinicznych preparatu.
1957 - Talidomid
Talidomid w latach 1957 - 1961 sprzedawany był jako lej usypiający a w większych dawkach jako lek przeciwbólowy dla kobiet, których ciąża przebiegała z powikłaniami.
Niestety pod koniec 1960 roku udowodniono, że talidomid wykazuje silne działanie uszkadzające płód, szczególnie podczas pierwszych 50 dni ciąży.
Ofiarami zostało 15 tysięcy płodów, z czego 12 tysięcy zostało donoszone i urodzone jako dzieci z głębokimi wadami rozwojowymi.
Okazało się, że talidomid przeszedł rutynowe badania na zwierzętach jednak nie zostały one przeprowadzono wystarczająco starannie.
Nie przeprowadzono żadnych badań przedklinicznych na samicach ciężarnych zwierząt jak również badań klinicznych na kobietach w ciąży.